Rimski vuk i ilirska zmija: posljednja borba

Knjiga „Rimski vuk i Ilirska zmija.Posljednja borba“ je posvećena prvom ratu koji je zahvatio kompletan prostor današnje Bosne i Hercegovine, a koji je u svojoj cjelosti  dokumentiran u antičkoj izvornoj građi. Veliki Ilirski ustanak koji je izbio u posljednoj deceniji augustovskog sustava, odnosno na početku nove ere, je predstavljao i konačni raskid sa prahistorijskim i protohistorijskim razdobljima na tadašnjem ilirskom prostoru i ulazak u historijsko doba. Sa krajem ustaničkog otpora u septembru 9. god. n. e. završen je i sukob rimskog i ilirskog svijeta, koji je započeo 240 godina ranije, još u vrijeme drevne Republike. Uzroci ustanka su zadirali u samu osnovu načina uprave i posebno eksploatacije provincije Ilirik, i bili su primarno ekonomske prirode. Kao povod je poslužila naredba o mobilizaciji domorodačkih mladića u redove auksilijarnih jedinica. Odmah nakon pobune unovačenih domorodaca, vatre ustanka su se proširile neviđenom brzinom. Zbog izbijanja i vrzog širenja ustanka, Rimljani su morali zaustaviti već pokrenutu operaciju konačnog potčinjavanja Germanije zapadno od rijeke Elbe. Ustanak u Iliriku, koji je izrodio i stvaranje jedinstvenog vojno – političkog Saveza pobunjenih naroda i politija, je za tadašnji vladajući establishment u Rimu predstavljao veliku opasnost. Angažirana je velika vojna sila od 15 legija i isto toliko auksilijarnih jedinica, a ponovo su u službu vraćeni veterani. Ali i pored enormnih vojnih snaga tek je izdaja visoko rangiranog ustaničkog dužnosnika, dovela do ubrzanja sloma jedinstvenog Saveza i pacifiziranja panonske komponente ustanka. Godinu dana kasnije slomljen je i otpor u dinarskom pojasu.