Razvojna perspektiva kreativne pedagogije: Razumijevanje razvoja i poticanja kreativnosti u ranom djetinjstvu, 1. elektronsko izdanje

U ovoj knjizi nastojale su se aktualizirati dvije temeljne ideje kreativne pedagogije: prva je da se kreativnost može razvijati, a druga da svaki pojedinac posjeduje kreativni potencijal. Sagledavajući navedeno iz razvojne perspektive, naglašen je stav da svako dijete posjeduje kreativni potencijal i da se kreativnost može i treba razvijati od ranog djetinjstva. Polazeći od navedenog, u knjizi se ističe značaj kreativne pedagogije koja ukazuje na puteve razvijanja kapaciteta djece za kreativno mišljenje i djelovanje. Kreativna pedagogija osporava pristup koji se zasniva na transmisiji znanja i zanemarivanju razvoja transformativnih ili generičkih kompetencija. Ovo se smatra posebno važnim jer se u praksi na svim obrazovnim nivoima mogu uočiti zastarjeli pristupi bazirani na prenošenju znanja s ciljem da djeca/učenici/studenti usvajaju i reproduciraju činjenice. Polazeći od toga da je razvoj kumulativan te da se sve sposobnosti, uključujući i kreativnost, razvijaju na temeljima koji se grade u ranom djetinjstvu, u prvom poglavlju ove knjige ističe se značaj investiranja u razvoj kreativnosti na svim nivoima obrazovnog sistema, počevši od predškolskog. Kreativnost se pozicionira kao ključna životna vještina za 21. stoljeće u različitim kompetencijskim okvirima. Temeljna ideja od koje se ovdje polazi jeste da se kreativnost može i treba razvijati od vrtića do fakulteta, što implicira bolji status kreativnosti unutar kurikuluma. Drugo poglavlje posvećeno je istraživanju potencijala najistaknutijih teorija i modela kreativnosti i njihovog doprinosa u rasvjetljavanju fenomena kreativnosti u ranom djetinjstvu. Eksplikacija se gradi oko teorija 4P (Rhodes, 1961), investicijske teorije (Sternberg i Lubart, 1991) 4K modela (Beghetto i Kaufman, 2007) i sociokulturnih teorija kreativnosti (Vygotsky, 2004; Glăveanu 2009, 2011, 2014, 2015). U trećem poglavlju detaljnije se propituje konceptualni odnos između kreativnosti i komplementarnih procesa i sposobnosti s kojima se najčešće dovode u vezu u ranom djetinjstvu. Istražuje se odnos između radoznalosti, istraživanja, igre i kreativnosti kroz implikacije na kreiranje poticajnog okruženja za kreativni razvoj. Ukazuje se na ulogu odgajatelja ali i roditelja u kreiranju poticajnog vrtićkog i porodičnog okruženja za razvoj kreativnosti u ranom djetinjstvu.